Rauw (only Dutch)

Dinsdagavond leverde columnist Hugo Borst in De Wereld Draait Door kritiek op een mevrouw die haar elfjarige zoon alleen rauw voedsel te eten gaf, het onderwerp van een documentaire die de volgende dag op Nederland 3 zou worden uitgezonden. Hugo had de documentaire "RAUW" al bekeken en ik voelde zijn machteloze woede die dit portret blijkbaar bij hem had opgeroepen, nog voordat ik de documentaire had gezien.

Nadat ik deze documentaire woensdag had bekeken, heb ik donderdag gereageerd op een blog op de website van de NRC. Daarop reageerde weer ene Annet van Dorsser; haar blog over rauwe voeding heb ik de laatste dagen met interesse, maar ook met de nodige irritatie, gevolgd. Misschien beantwoordt het plaatsen van een link naar deze blog aan haar doel rauwe voeding meer onder de aandacht te brengen, maar ik hoop maar dat de meeste mensen juist hier aan kunnen zien hoe rechtlijnig deze mevrouw, en met haar andere volgers van het "raw food" dieet (kunnen) zijn. Vooral het "interview" met Tom na een bijeenkomst met twee raw food goeroes uit Amerika, waarin het kind "our Dutch hero" wordt genoemd, is zeer tendentieus en verwerpelijk.

Deze vegetarier is niet zozeer geraakt door het feit dat Tom mogelijk allerlei essentiele voedingsstoffen te kort komt, hoewel ik dat wel denk, maar meer door het feit dat het kind door de rigide opvattingen over voedsel van zijn moeder buiten de maatschappij waarin hij leeft, wordt geplaatst. Hugo Borst schreef woensdag in zijn column in het Algemeen Dagblad "stel je een kinderleven voor zonder pannenkoeken". Daarop kan ik aanvullen: een jeugd zonder speculaas tijdens Sinterklaas, een paaseitje tijdens Pasen. Ok, wellicht geen voeding die strikt noodzakelijk is, maar lekkerrrr.

Wie de documentaire nog (een keer) wil zien, klik hier of hier.